spacer.gif, 0 kB

Overlijden medeparochiaan de heer Ruud Goedknegt   

Beste medeparochianen, 

Op 19 oktober jl. ontvingen we het droevige bericht dat is overleden
dhr.Rudolf Joan Peter Goedknegt. Maar bij ons én menigeen ver buiten ons dorp veel beter bekend als Ruud. Een groots man is niet meer. Met het heengaan van Ruud verdwijnt een icoon uit onze gemeenschap. Wekelijks zagen we Ruud samen met Agnes trouw en op “hun” vaste plekje in de kerkbank links bijna vooraan zitten. We hoorden zijn zo herkenbare stemgeluid, zagen hem mensen na de viering nog even aanschieten met wie hij nog iets moest bespreken. En bespreken was er altijd genoeg, gezien zijn vele bezigheden… Hij zat niet voor de show in de kerk. Hij wilde geraakt worden door een pakkende preek, door mooie muziek. En hij zong graag mee!
Het lettertype in de misboekjes werd tot zijn ergernis met de jaren te klein voor hem, en dat kregen we dan als team ook regelmatig te horen: “...jullie moeten boekjes bestellen met grotere letters, het is voor de ouderen zo niet te lezen…!” Waaruit zijn zorgzaamheid voor de oudere parochiaan naar voren kwam en hij de confrontatie aanging met zijn eigen ongemak. Eerlijk en uitgesproken, daar moest je dan wel wat mee doen.

   

Twee jaar geleden vierden we nog in stijl Ruud’s 90e verjaardag. Geheel volgens het principe “Think Big” werd het feest voorafgegaan door een schitterend, eigenhandig opgetuigde mis. Met daarna een receptie voor parochianen, dorpsgenoten en familie, vrienden en kennissen. Daarmee een hele grote groep! Toen de aansluitend geplande riviercruise over zijn geliefde Amstel op het allerlaatste moment niet door kon gaan (dat lag niet aan het organisatietalent van Ruud, wel aan de planning van de kapitein…) werd er snel door parochianen een alternatief georganiseerd. De aanvankelijke teleurstelling ging naadloos over in blijdschap toen hij zag dat anderen enthousiast voor hem aan de slag gingen om het een onvergetelijke dag te laten worden, een herinnering om te koesteren. Een van de feestgangers noemde het “…het allerbeste mislukte verjaardagsfeest ooit…” waar hij innemend om kon lachen. Acceptatie van de feiten zoals ze zijn en dan vervolgens doorpakken, het tekende Ruud z’n aanpak. 

 Ruud leverde als 90 plusser het bewijs dat je ook als je op leeftijd bent nog van grote betekenis kunt zijn voor de samenleving, voor deze wereld. Zijn engagement en volhardendheid maakten hem een waardevolle kracht binnen onze parochie, maar ook voor de stichting Barbarugo, zijn levenswerk. Hij deed zijn uiterste best om anderen te mobiliseren voor het megaproject in Ghana. Zijn methodiek zag er zo uit: Na een korte intro waarin hij het ontstaan van Barbarugo schetste, kwam hij al snel tot de doelen die de stichting nastreeft om vervolgens heel duidelijk aan te geven hoe jij als toehoorder kon bijdragen. Als je enige interesse liet blijken dan liet hij je niet snel weer los. En bij ieder woord dat hij sprak voelde je zijn bevlogenheid. Of dat nu een persoonlijk gesprek was of een ingesproken boodschap op video voor de klas. Bij overheden en instanties bleef hij aankloppen tot er werd opengedaan. Gepassioneerd en onbevreesd boorde hij bronnen aan om de stichting succesvol te laten zijn. In mei van dit jaar was Ruud drukdoende om een bijdrage van de gemeente Amstelveen voor de stichting binnen te halen. De vasthoudende wijze waarop dit uiteindelijk tot stand is gekomen geeft een mooi beeld van de persoon Ruud die we allemaal gekend hebben. Met hart en ziel deed hij wat hij kon voor mensen die zijn hulp goed konden gebruiken in een land ver weg. 

 Dichter bij huis heeft hij ook luid en duidelijk het verschil weten te maken. Met eenzelfde wil om zijn doel te bereiken heeft hij de fondsen bij elkaar weten te krijgen voor de 4e klok van onze kerk. Deze was tijdens de tweede wereldoorlog geconfiskeerd door de bezetter om omgesmolten te worden voor de wapenindustrie en is uiteindelijk nooit meer vervangen. Dat was onbevredigend voor Ruud en hij ging ermee aan de slag. Hij deed uitgebreid studie naar hoe deze klok conform de oude er uit moest zien, inclusief de klanktoon. Toen het bestuur terug kwam met het bericht dat een 1000kg-zware klok echt niet meer kon in de oude toren, liet hij zich niet uit het veld slaan en zocht verder: het was voor hem essentieel dat een 4e klok weer terug zou keren in onze kerktoren! Het resultaat was slim, inventief en bevredigend voor bijna iedereen: een elektronische klok. Een slimme en doeltreffende oplossing voor een groot en zwaar probleem! Het ‘Te Deum-motief’ was na vele jaren nu weer compleet. De 4e klok met de diepe klank wordt nu geluid bij overlijden én bij feestelijke gelegenheden. En nu bij zijn laatste gang vanuit de kerk zullen we met eerbied en in dankbaarheid deze 4e klok luiden. Voor Ruud, voor wie opgeven geen optie was, voor wie leeftijd geen belemmering was en voor wie ons liet zien hoe waardevol het is om je talent te blijven inzetten voor de ander. Wij als parochie, en velen daarbuiten, zijn je ontzettend dankbaar voor jouw ruimhartige en grootse daden. Je hebt je plek in de hemel al lang geleden verdiend, rust zacht en vredig nu. 

 De afscheidsdienst zal plaatsvinden op vrijdag 25 oktober a.s. om 10.30uur bij ons in zijn St.Urbanuskerk. Na afloop van de plechtigheid waarin Elly van Rooden zal voorgaan zal Ruud begeleid worden naar zijn laatste rustplaats op parochiekerkhof ‘Vreedenhof’. Ter afsluiting is er gelegenheid om elkaar te ontmoeten in het nabijgelegen dorpshuis ‘De Nesse’. 

 Voor verdere bijzonderheden verwijzen we u naar de rouwcirculaire. We wensen zijn familie, vrienden en kennissen heel veel kracht en sterkte toe bij het dragen van dit verlies.

Uw parochieteam.